Adriana Ibargoyen Full Artist
Serie honetako lehentasuna kolorea eta testura da, marrazkia bigarren planoan geratzen da. Koadroek obra ia abstraktuetanezkutatzen diren paisaiak irudikatzen dituzte,batzuak besteak baino ezagunagoak. Erabili den teknika, batez ere mistoa da: tinta,akrilikoa, olioa, urrezko xaflak, testuretarako jelak eta errotuladoreak.
Serie honen inspirazio iturriak dira Urban Skechers mugimendua eta Donostiako hiria. Estiloa dinamikoa da, non arkitekturak, oinezkoek, bizikletek, zubiek eta lorategiek hartzen duten protagonismoa.
Paper gainean formatu txikian egindako zenbait lan estilo honetan ohikoak diren teknikak erabiltzen ditu: akuarela, luma-muturra eta bolígrafoarekin egindako marrazkiak. Bestalde, badira formatu ertain eta handiko arte-lanak, euskarri desberdinetan teknikak desberdinak nahasten dituzten lanak, betiere kale-zirriborroaren estiloa mantenduz.
” Ezagutzen dugun mundua bestelakoa da itsasotik ikusita.
Leku bera, egoera bera erabat ezberdina izan daiteke ikuspegiaren arabera.”
Obra bakoitzak andutako gitarra elektrikoaren modeloaren izena darama.
Orain arte bezala, inspirazio kubista eta teknika mistoa oinarri hartu dut, baina orain arte ez bezala, gaurkotasunarekin loturiko egunkari eta aldizkari zatiak erabili ditut, gizartean dauden desberdintasunak islatzeko.
Nire helburua egungo munduaren inkoherentziari buruzko ikuspegi kritikoa ematea da, esaterako, munduaren alde onean ala txarrean jaiotzeak ekar ditzakeen desberdintasunen inguruan: horrek pertsona batek maila guztietan baliabide falta izatea dakar, batik bat, hezkuntza mailakoak, eta beste pertsona batzuk, aldiz, gai hutsaletan bizi gara, fisikoarekiko gehiegizko kezka, kasu.
Serie honetan kubismoan inspiratutako obrak aurkitu ditzakegu; perspektiba anitza erabiltzen da eta collage teknika ere bai. Horretarako 1927 urteko aldizkari bateko ebakinak erabiltzen dira, sasoi hartako emakumeei bideratutako aldizkaria, non hain gaurko kontuak ikus daitezkeen.
Antzinako gizarteak emakumeari egiten zizkion eskaerak amatasunari, edertasunari etabar, gaur eguneko gizartean ere badaude.
Serie honetan baso anitz ikusi ditzakegu. Lehenengo etapa batean, sute baten ondorioak jasan dituzten basoak ageri dira. Oso koadro beltzak eta grisak dira, giro ilunekoak, baina argi zuri bat sartzen da guztietan.
Bigarren etapa batean, aldiz, koloreez janzten hasiak dira basoak, eta kasu hauetan ere argia da protagonista.
Bi kasuetan, momentu txarretan ere badela esperantza argi bat islatu nahi dut. Egoera korapilatsu eta zailenen ondoren ere bai.
Koadro guztietan mihisetik gailentzen den ehundura erabili dut, irudiari errealismoa emateko asmoz.
“Bodegoi kubistak” seriea landu eta gero sortu nuen beste serie hau, gai konplexuagoak lantzeko saiakeran.
Perspektiba anizkuna hiri paisaian erabiltzean, ordea, oso irudi inkoherentea osatzen zen, eta modu berritzaile bati ekin nion, gainjarritako planoak erabiliz, horiek saturatzen, beste batzuk itxuragabetzen edo eguneko ordu desberdinak marrazten.
